บาปกรรมของการพรากลูกพรากแม่สัตว์

บาปกรรมของการพรากลูกพรากแม่สัตว์

               ปาณาติปาตาเวรมณี หมายถึงการฆ่าสัตว์หรือการทำลายชีวิต แต่เรื่องการพรากลูกพรากแม่ออกจากกันก็ถือว่าเป็นความผิดเช่นเดียวกัน ถือว่าเป็นความผิดเป็นการเบียดเบียนไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดใดก็ตามจะถือว่าเป็นการแยกครอบครัวออกจากกันนั่นเอง

               สำหรับการพรากลูกพรากแม่สัตว์ออกจากกันจะถือว่าเป็นสิ่งที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง เช่นการเพาะเลี้ยงสัตว์ไว้ขายหรือไว้เพื่อจำหน่ายซึ่งถือว่าเป็นความผิดในรูปแบบของการพรากลูกไปจากพ่อหรือแม่ เป็นรูปแบบบของกรรมในการเบียดเบียนเขา เพราะสัตว์บางชนิดตามหลักธรรมชาติจะต้องอยู่กับแม่อย่างน้อย 3-4 เดือน หรือต้องกินนมแม่ หากเป็นการเลี้ยงสัตว์ที่จำหน่ายไปตอนยังไม่หย่านมจะทำให้แม่สัตว์มีความคิดถึงหรือหวงลุกมันเอง จะเป็นได้จากหมาแมวที่มันมักจะหวงลูกมันอย่างมาก ใครเข้าใกล้ไม่ได้ หรือบางตัวมักจะคาบลูกหนีไปไกล ๆ ซึ่งสัตว์บางตัวที่ได้กลิ่นที่ผิดไปจากเดิมพวกมันจะทิ้งไม่สนใจทีันที การค้าขายสัตว์แม้ว่าจะไม่ได้ทำลายชีวิตแต่มันเป็นการพรากความรัก พรากครอบครัวของพวกมัน การขายสัตว์ถือว่าเป็นมิจฉาอาชีวะคือเป็นอาชีพที่พระพุทธเจ้าบัญญัติเอาไว้ไม่ให้พุทธริษัททำอาชีพนี้เด็ดขาด

การพรากลูพรากแม่สัตว์จะถือว่าเป็นเรื่องที่มีความผิดอย่างมาก หากพวกมันโตแล้วเลี้ยงดูตัวเองได้จะถือว่าไม่มีความผิดมาก หากเรานำมาเลี้ยงดูได้ดีไม่กักขังหรือทรมานจะไม่ถือว่าเป็นบาป