บาปกรรมของการนำสิ่งของผู้อื่นมาแล้วไม่นำไปคืน

บาปกรรมของการนำสิ่งของผู้อื่นมาแล้วไม่นำไปคืน

               อทินนาทานาเวรมณี เป็นศีลข้อสองที่ห้ามการละเว้นของการนำสิ่งของที่ผู้อื่นไม่เต็มใจนำมาครอบครองเป็นของตนเอง ซึ่งถือว่าเป็นการกระทำความผิดและการลักทรัพย์ถือว่าเป็นผลบาปอีกหนึ่งอย่างที่คุณอาจจะเป็นผู้ที่สะสมแบบไม่รู้ตัวจากการไม่นำสิ่งของไปคืน

               กานำสิ่งของผู้อื่นมาไว้ครอบครองแล้วไม่ยอมนำมาคืนกับเจ้าของ ซึ่งเหตุการณ์นี้หลายคนอาจจะคิดว่าม่าเป็นไรหรือไม่ผิดกฎหมาย หากมองในทางธรรมจะถือว่าเป็นเรื่องที่ถือว่าเป็นความผิดอย่างมากไม่ต่างจากการลักทรัพย์เพราะเจ้าของทรัพย์ไม่ได้ยกให้หรือมีการยินยอมมอบให้กับผู้นั้นด้วยความเต็มใจ

บาปกรรมของการนำสิ่งของผู้อื่นมาแล้วไม่นำไปคืนถือว่าเป็นการสร้างผลกรรมให้กับตนเอง ผลที่ขึ้นมาเป็นมนุษย์ เศษกรรมจะเป็นการส่งผลไปให้กับผู้นั้นมีความยากขจน มีทรัพย์สินก็จะเกิดจากการเกิดน้ำท่วม ไฟไหม้ โจรปล้น ริบทรัพย์ หรือต้องพบกับการสูญเสียในทรัพย์ทั้งที่ครั้งหนึ่งตนเองได้เคยกระทำเอาไว้ เพราะไม่ต่างอะไรกับการลักขโมยทรัพย์ผู้อื่น ในการนำของผู้อื่นมาครองเป็นของตนเองจะเป็นบาปมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับทรัพย์ เจ้าของทรัพย์  มีความเกี่ยวข้องกันในเรื่องของราคาแพง เจ้าของเป็นผู้ที่มีคุณธรรมหรือมีศีลธรรม เรื่องการมีบาปมาก โทษหนัก หากเจ้าของผู้ที่มีคุณธรรมน้อย ศีลน้อย จะถือว่ามีผลเรื่องบาปน้อย โทษน้อย รวมถึงการระยะเวลาของการครอบครองจะถือว่าเป็นผลกรรมที่ต่างกันเรื่องเวลา