บาปกรรมของการพรากลูกพรากแม่สัตว์ ( โดยการนำไปปล่อยทิ้ง )

บาปกรรมของการพรากลูกพรากแม่สัตว์ ( โดยการนำไปปล่อยทิ้ง )

               ปาณาติปาตาเวรมณี เป็นศีลข้อ 1 ที่หมายถึงการฆ่าสัตว์แต่เรื่องการพรากลูกพรากแม่จะถือว่าเป็นความผิดอย่างหนึ่งที่ เพราะการปล่อยทิ้งไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตามทั้งเลี้ยงไม่ไหว หรือนำไปทำการค้าขายล้วนเป็นสิ่งที่ผิดและสร้างบาปให้กับตนเองอย่างมาก

               การเลือกนำสัตว์ไปปล่อยทิ้งไว้ตามสถานที่ต่าง ๆ โดยเฉพาะวัดถือว่าเป็นความสถานที่ใครหลายคนมักจะเลือกนำสุนัข แมว ไปปล่อยทิ้งไว้ให้เป็นภาระแก่พระภิกษุสงฆ์หรือแม้แต่ตามสถานที่ข้างถนน  ซึ่งเป็นการสร้างบาปแก่ตนเองอย่างมาก เพราะว่าเรื่องการนำสัตว์ไปปล่อยทั้งการพรากลูกพรากแม่หรือเป็นการสร้างความเดือดร้อนหรือเป็นอันตรายต่อชีวิตแก่สัตว์เหล่านั้น ทั้งนี้การเลือกนำสัตว์เลี้ยงไปปล่อยจะถือว่าเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นในสังคมไทยอย่างมาก ถือว่าเป็นการสร้างความผิดต่อการกระทำผิดให้กับตนเอง การปล่อยสัตว์ที่ตนเองเลี้ยงไม่ไหวก็ควรเลือกหาที่อยู่กับผู้ที่มีกำลังในการเลี้ยงดูจะดีกว่าปล่อยทิ้งขว้าง

               การปล่อยสัตว์ถือว่าเป็นการห้ามอย่างหนึ่งซึ่งไม่ต่างไปจากการฆ่าสัตว์เพราะทุกชีวิตย่อมรักตนเองไม่ต่างจากมนุษย์เราเพื่อไม่ให้เป็นการสร้างผลบาปกรรมหรือการสร้างภาระต่อผู้อื่นหรือเป็นอันตรายต่อสัตว์ด้วยกันเพราะกฎแห่งกรรมจะส่งผลให้ไม่มีลูก หากต้องการลดกรรมควรงดทานเนื้อสัตว์ในทุก ๆ 7 วัน ทำบุญบริจาคทานที่มูลนิธิสัตว์หรือปล่อยนก ปล่อยปลา หมั่นถือศีลและไม่สร้างเรื่องบาปกรรมเพิ่มขึ้นทั้งที่คุณไม่ตั้งใจหรือเกิดจากความตั้งใจจริงหรือไม่