บาปกรรมของการโกหกแต่งเรื่องเท็จ

บาปกรรมของการโกหกแต่งเรื่องเท็จ

               มุสาวาทาเวรมณี เป็นศีลข้อ 4 ที่หมายถึงการละเว้นการพูดปด การโกหก หรือการแต่งเรื่องเท็จเพราะถือว่าเป็นความผิดที่ร้ายแรงไม่ต่างจากการกระทำผิดในศีลข้อต่าง ๆ การโกหกถือว่าเป็นการทำลายความเชื่อถือของผู้คนที่อยู่รอบตัวคุณขาดสะบั้นลงทันทีเมื่อความจริงถูกเปิดเผย

               การโกหกถือว่าเป็นความผิดในการสร้างบาป ทั้งนี้การพูกเรื่องเท็จ เรื่องที่ไม่จริง การแต่งเรื่องขึ้นมาถือว่าเป็นความผิด การโกหกจะมีวาระกรรมที่ต่างกันออกไป จะหนักมากน้อยนั้นขึ้นอยู่กับการพูดเท็จหรือโกหกกับใคร หากเป็นการโกหกกับผู้มีพระคุณอย่างเช่นพ่อ แม่ จะมีกรรมหนัก แต่ถ้าเป็นการพูดเท็จเพื่อเป็นการเอาตัวรอดจะถือว่าไม่เป็นบาปเพราะเป็นการเอาตัวรอดจากการถูกทำร้ายเพื่อให้ตนเองปลอดภัยจากอันตราย แต่ถ้าในทางกลับกันเป็นการแต่เรื่องราวชวนเชื่อเพื่อให้บุคคลอื่นหลงเชื่อเพราะต้องการทรัพย์หรือเป็นการสร้างเรื่องเพื่อให้ตนเองมีภาพลักษณ์ที่ดีจะถือว่าเป็นบาป

               หากต้องการลองใช้ชีวิตในแบบที่ไม่ต้องมีกังวลเรื่องการกระทำความผิดศีลควรเลือกใช้ชีวิตให้เน้นแต่การพูดความจริง พยายามลดกิเลส ลดความอยากได้อยากดี มีสติ คิดก่อนพูด ใช้ชีวิตให้มีความมั่นใจในตนเอง หมั่นคิดถึงความเป็นจริงอย่าเลือกที่จะพูดโกหกไม่เช่นนั้นคุณเองจะหนีไม่พ้นวังวนเดิม ๆ หากต้องการเลี่ยงการโกหกต้องยอมรับในความเป็นจริงให้ได้และทำใจให้เข้าถึงเรื่องสัจธรรมเพราะไม่มีใครทำร้ายคุณได้หากต้องเป็นคนจริงใจทั้งต่อหน้าและลับหลัง