บาปกรรมของการโกหก ให้ร้ายผู้อื่น

บาปกรรมของการโกหก ให้ร้ายผู้อื่น

               มุสาวาทาเวรมณี ศีลข้อ 4 คือการละเว้นการพูดโหก การให้ร้ายผู้อื่น ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง การการพูดถึงบุคคลอื่นในแง่ไม่ดีหรือแต่งเติมเพื่อให้ได้อรรถรสในการพูดคุยในกลุ่มจะถือว่าเป็นการสร้างกรรมกรรมและสะสมกรรมแบบที่คุณไม่รู้ตัวเพราะการพูดโกหก การสร้างเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องจริง สร้างความเสียหายให้กับบุคคลอื่นจะยิ่งมีผลเสียต่อตนเอง

               การโกหกให้ร้ายผู้อื่นที่มีความผิดอย่างร้ายแรงและการสร้างความเสียหายให้กับผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นผู้หญิงหรือชายจะถือว่าเป็นผลกรรมที่เกิดจากการพูดปดมีหลายรูปแบบเช่น

• การพูดใส่ร้ายผู้ทรงศีล จะถือว่าเป็นการให้ร้ายผู้อื่น ผลที่ได้คือการได้รับการใส่ร้ายที่เป็นผลสะท้อนกลับมาหลายเท่าภายในเวลาอันรวดเร็วเพราะเหตุผลส่วนมากจะมาจากการหลงผิดกันมาก หรือมีความโทสะรุนแรง
• จะเป็นผู้ที่มีปากเหม็นหรือมีกลิ่นตัวเหม็นหรือมีโทษสถานเบาที่สุดจะเป็นเรื่องที่สร้างความรังเกียจหรือมีปัญหาเรื่องการให้ร้ายผูอื่นที่จะทำให้ให้ผู้ที่พูดได้รับสิ่งที่น่ารังเกีจมากกว่าสิ่งที่ตนเองกล่าวหลายร้อยเท่า
• เป็นผู้ที่ขาดวาจาน้ำหนัก ต่อให้มีปัญหาเรื่องการพูดก็จะไม่มีใครเกิดชื่อถือ แม้ว่าจะเป็นเรื่องธรรมดาหรือเรื่องที่ขาดความน่าเชื่อถือต่อให้มีเรื่องเดือดร้อนก็ไม่มีใครเชื่อถือกับสิ่งที่เราพูดเอ่ยมันขึ้นมา
• สำหรับเศษกรรมที่เกิดจากการใส่ร้ายคนอื่นก็จะติดตัวกลับมาเป็นนิสัยซึ่งเป็นแรงบันดาลรูปชีวิต ผิวพรรณทราม