บาปกรรมของคนขี้ขโมย

               เรื่องกฎแห่งกรรมของคนขี้ขโมยที่มักจะเกิดขึ้นมาและบางครั้งผู้ที่กระทำควงามผิดก็ได้รับผลกรรมเร็วแบบติดจรวดแบบไม่ทันตั้งตัว เช่นกับเรื่องเล่าของชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีชื่อว่า นายสรนันท์ ซึ่งกำลังเป็นวัยรุ่นและมีความคึกคะนอง และมีนิสัยชอบลักเล็กขโมยน้อยจนเป็นนิสัย อีกทั้งไม่เอาการเอางานและมีนิสัยของการขโมยไก่ชาวบ้านเพื่อนำมาแกล้มเหล้า แต่ชาวบ้านก็ไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครและใครเป็นผู้ทำกันแน่

               นายสรนันท์มักจะเข้าไปขโมยได่ของชาวบ้านเรียกได้ว่ามีความเงียบมากสุด และไก่ไม่ส่งเสียงร้องเพราะขาเลือกจับที่คอไก่และบีบมันจนแน่นกระทั่วไก่ตายคามือและเขาก็ทำมันอย่างนั้นมาโดยตลอด โดยที่เจ้าตัวก็ออกตระเวนลักไก่อย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่เคยจับได้สักทีว่าใครเป็นคนขโมย จนทำให้เขาเกิดความพึงพอใจในความเก่งกาจของตนเอง และความหยาบกระด้างของเขาที่มีเพิ่มขึ้นทุกวันและมีความชำนาญในการขโมยไก่เพิ่มมากขึ้่น

               ในที่สุดนายสรนันท์ ก็ได้รับผลกรรมที่ตนเองทำไว้จากการออกไปขโมยไก่แต่วันหนึ่งพลาดทำให้ไก่ตกใจและเขาก็ได้วิ่งหนีออกมาแต่ไม่ทันระวังตัวเองถูกลวดหนามเกี่ยวและทิ่มลึกมากขึ้น จนทำให้เขานั้นได้รับความเจ็บปวดอย่างสาหัส ร้องครวญครางอยู่กับพื้นเลือดอาบเต็บตัวและเขาก็ได้ถูกพาส่งโรงพยาบาบล หลังจากนั้นการใช้ชีวิตของเขาก็ไม่เหมือนเดิม